Als we geboren worden zijn we kwetsbaar.

Sommige mensen zeggen dat we nog niet af zijn, omdat we onszelf nog niet kunnen redden.
Misschien zijn we in onze kwetsbaarheid en puurheid juist volmaakt.

Zeker, we hebben de ander nog nodig om onszelf te worden. Dát maakt ons juist zo mooi, want daardoor kunnen we liefde ervaren! Daardoor kunnen we de balans ontdekken tussen verbinding en authenticiteit.

Die prachtige zoektocht, dat is opgroeien!

Groot worden...

Een prachtig avontuur

Laten we kinderen grootbrengen die op eigen benen kunnen staan, die vertrouwen hebben in zichzelf en de ander.
Kinderen die weten wie ze zijn en wat ze willen. Die staan voor hun dromen en ze waarmaken.

Dat zijn de mannelijke waarden.

Laten we ook de vrouwelijke waarden niet vergeten...

Het mooie is dat kinderen deze waarden van nature al in zich hebben.
Het is vooral de kunst om kinderen deze schitterende kwaliteiten niet te ontnemen, maar er ruimte voor te maken.

Deze waarden gaan over het kwetsbare eren, fijngevoelig zijn en daarmee eerbied hebben voor de ruimte,
de behoeftes van de ander. Zorgzaamheid, samenwerken.

En laten we ook de hogere menselijke waarden insluiten: multidimensionaliteit, dromen, visualiseren, creëren.

De kinderen hebben het allemaal in zich. Als een kiemplantje dat boven de grond uitpiept en alles in zich heeft om een grote zonnebloem te worden. Of een madeliefje, een berk, een beuk of een appelboom.

Het is onze taak de kinderen een groeizame omgeving te bieden, waarin zij kunnen uitgroeien tot wie ze in wezen al zijn.
We hoeven hen niets op te leggen, ze hoeven nergens aan te voldoen.

Om daartoe in staat te zijn, hebben wij iets te leren:
onvoorwaardelijk liefhebben.

Onvoorwaardelijk opvoeden

Om onze kinderen volledig te kunnen ontvangen, in al hun potentieel, in al hun grootsheid, hebben wij ruimte nodig in onszelf.
Ruimte om volledig in het nu te kunnen te zijn, aanwezig en beschikbaar.

Om onze kinderen te kunnen ontvangen in wie zij werkelijk zijn, zullen wij eerst mogen accepteren en omarmen wie we zelf zijn.
Ten diepste en te volle.

Het vraagt van ons dat we onze trauma's aankijken en helen.
Dat we onze overtuigingen onderzoeken en opschonen. Het vraagt van ons dat we het innerlijke werk doen.
Dat we ons bewust zijn van wat er in ons leeft.

Als we dat niet doen, zullen we al onze onverwerkte ballast op onze kinderen projecteren.
Onbedoeld.

Trauma helen

We kunnen het niet helpen, dat we zo beschadigd zijn. We zijn onschuldig. We zijn allemaal slachtoffers en daders geweest - en dat is precies zoals het bedoeld is. We hebben allemaal gedaan wat we konden. Vanuit een positieve intentie.

We wisten simpelweg niet beter. Nu weten we wel beter. En daarom kunnen we het nu anders gaan doen.

Vergeving is een belangrijke stap in het proces van heelwording.
Sommige mensen zeggen dat we heel zijn. En dat zijn we ook. We zijn in wezen heel. Maar we zijn verwijderd geraakt van wie we zijn.

Duizenden, miljoenen mensen zijn op dit moment op zoek naar wie ze dan wel zijn.
Dat is een hele reis.
Onderweg kom je van alles tegen. Grote schatten en oude pijn. Daaronder zitten de grootste schatten.

Hoe gaat het met jouw innerlijke reis?

Wij zijn Oerstroom

We geloven in de enorme impact van opvoeding en onderwijs.

Opvoeding en onderwijs kunnen een kind maken of breken. Op de meeste scholen en in talloze gezinnen worden kinderen gebroken. De wil van kinderen wordt gebroken, omdat de volwassenen regeren vanuit hun ego.

Zij doen dit niet expres, ze weten nog niet hoe het ook anders kan. Ze doen het omdat ze zelf als kind gebroken zijn.
Dat is verdrietig.

En toch is er hoop, want er is altijd een nieuwe dag. Een nieuwe dag waarop je andere keuzes kunt maken.
Alles wat gebroken is kan weer heel worden. Soms is dat eenvoudig en soms is er diepgaande transformatie nodig.

Wij volwassenen mogen het idee loslaten dat we de kinderen iets zouden moeten leren. We staan op de drempel van een nieuw tijdperk. Een tijdperk dat onze verwachtingen ver te boven zal gaan. De kinderen van nu zijn toegerust voor die nieuwe tijd.

Ze hebben niets van ons nodig. Niets anders dan dat we hen een veilige bedding bieden.
Een veilige bedding waarin ze kunnen groeien, kunnen worden wie ze zijn.

Het werk dat we te doen hebben, is het innerlijke werk

Het leven is een stroom, waarin we continu veranderen. Als we stilstaan, dan sterven we. Laten we leven!
Laten we onze oerstroom volgen, onze flow.

Laten we de controle, waaraan we zo verslaafd zijn, een beetje vieren. Laten we luisteren naar de kinderen en naar de stem
van ons hart.

Laten we de goede dingen doen, voor de wereld van morgen.

Wat heb jij nu nodig?